Καταρρίπτοντας 11+1 φράσεις αισιοδοξίας
Βέβαια, σε προσωπικό πλαίσιο, οι φίλοι μου έχουν δίκιο ...λίγο. Αυτό, γιατί όποιος καεί απ΄το χυλό, φυσάει και το γιαούρτι κι αυτή είναι μια από τις φράσεις που ΔΕ θα καταρρίψουμε σήμερα.
 |
| Πάντα προσπαθούσα να βρω το silver lining στα παθήματα των φίλων. Πρόσφατα έμαθα πως είναι λάθος. Αλλά ανήκει σε άλλη μπλογκική αναζήτηση. |
Αυτό το είπε ο Νίτσε και είναι η απόδειξη ότι κι οι φιλόσοφοι κάνουν mainstream λάθη. Η φράση αυτή θα μπορούσε να περιγράφει μόνο εξπάρισμα σε mmorpg όπου αν δε σκοτώσεις εσύ τα τέρατα, σε σκοτώνουν εκείνα αλλά αν τα σκοτώσεις παίρνεις πόντους εμπειρίας (= experience points γνωστά και ως εξπί). Κατά τα άλλα, μπορεί οι δύσκολες, δυσάρεστες και ζόρικες στιγμές της ζωής μας να μας προσφέρουν εμπειρίες αλλά κατά ένα μεγάλο ποσοστό (83.62%) είναι καταστάσεις που μας αφήνουν με πληγές, αρνητικά συναισθήματα, κυνισμό (το τίμημα της εμπειρίας) και κούραση κι αν μη τι άλλο, θα ζούσαμε και χωρίς αυτές. Λέτε κάθε φορά που μας συμβαίνει ένα "Shit happens" να μας ζηλεύουν οι υπόλοιποι που κερδίζουμε δύναμη; Ενώ σε ένα mmo όταν σε βλέπουν να ανεβαίνεις level σε αρχίζουν στην καζούρα και ναι, ζηλεύουν τα νουμπάκια (noob εκ του newbie) .
Εσύ μιλάς για δύναμη, εγώ ανάβω το τσιγάρο (μην αρχίσετε, δεν καπνίζω...πολύ).
Ό,τι δε σε σκοτώνει, δε σ'έχει σκοτώσει ακόμα.
2) Όταν κλείνει μια πόρτα, μια άλλη ανοίγει.
Εντάξει, δεν μπορώ να καταρρίψω αυτή τη φράση εντελώς. Πολλές φορές, κλείνοντας την πόρτα μου, ανοίγει ο γείτονας τη δική του κι αναγκαζόμαστε να μοιραστούμε αμήχανα το ασανσέρ.
Μιλώντας σοβαρά όμως, δεν περιμένουν όλες οι πόρτες εμάς για να τις διαβούμε. Οι ευκαιρίες είναι ελάχιστες και οι πόρτες που θα ανοίξουν, θα ανοίξουν μόνο κι εφόσον τις χτυπήσουμε κι είμαστε ευπρόσδεκτοι. See? Ρεαλισμός.
Όταν κλείνει μια πόρτα, θα χρειαστεί να χτυπήσεις σε χίλιες.
3) Αν αγαπάς κάποιον, αστον να φύγει. Αν γυρίσει είναι δικός σου. Αν όχι, δε τον είχες ποτέ.
Όταν αγαπάς κάποιον, δεν τον αφήνεις να φύγει. Δεν παίζεις "μουτραλίνια", μένεις εκεί διακριτικά. Αν μείνει κι αυτός διακριτικά μέχρι να σας περάσουν τα νεύρα (επειδή προφανώς αναφερόμαστε σε γκομενοδουλειά, ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας), σε νοιάζεται. Δεν είναι δικός σου, κανείς δεν είναι κανενός (ούτε καν του εαυτού του) και γι'αυτό καλό είναι να μην παίζουμε με τις αντοχές των άλλων (ποιά μιλάει).
4) Ο χρόνος είναι γιατρός.
Αυτό πες το σε κάποιον που αιμορραγεί ακατάσχετα. Αντίστοιχα και με την ψυχολογία, δεν μπορείς να περιμένεις να γιατρέψει ο χρόνος πληγές. Πολλές πληγές δεν κλείνουν ποτέ, απλώς συνηθίζεις να ζεις με αυτές. Κι όταν οι γύρω περιμένουν να έχεις γιατρευτεί, είναι πολύ δύσκολο να κυκλοφορείς με επιδέσμους και να σε ρωτάνε "Τι έπαθες;" (ε ε ε ε ε μεταφορά...).
Ο χρόνος μόνο μας φθείρει. Δε γνωρίζω κανέναν που να γιατρεύτηκε παθητικά περιμένοντας να του περάσει και αυτή η φράση έχει καταστρέψει κόσμο... Η αγάπη επουλώνει πληγές ή έστω λειτουργεί ως αναλγητικό, η φροντίδα, η στοργή, δηλαδή οι άνθρωποι τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος τον ίδιο του τον εαυτό.
Α ρε χρόνε αλήτη.
5) Δεν υπάρχει "δεν μπορώ", υπάρχει "δε θέλω".
Υπάρχει επίσης κι η ερώτηση "Γιατί δεν μπορείς;" που καλό θα ήταν να γίνεται χωρίς μουτσούνες κι ειρωνίες, γιατί μπορεί να τυχαίνει λόγος.
Κάπως έτσι, έχουμε καταπιεστεί να πιστεύουμε ότι όλοι είναι για όλα. ΌΛΟΙ είναι για κάτι, ακόμα κι αν τους θεωρούμε άχρηστους, ακόμα κι αν αποτυγχάνουν πάντα μπροστά μας, είναι σε κάτι καλοί. Άλλοι είναι καλοί π.χ. στο να είναι μέτριοι σε όλα... (touche).
Υπάρχει "δεν μπορώ", υπάρχει "δε θέλω", υπάρχει και "δεν ξέρω/δεν απαντώ".
6) Η ζωή μας δίνει μόνον όσα αντέχουμε.
Όχι, εδώ δε διαφωνώ, αλλά το αναφέρω γιατί δε το θεωρώ τόσο αισιόδοξο όσο δείχνει. Αντιθέτως...
Η ζωή μας δίνει μόνον όσα αντέχουμε.
7) Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια... (fuck it, θα το πω στα αγγλικά) When life gives you lemons, make lemonade.
Όταν η ζωή σου δώσει λεμόνια και τα λεμόνια δεν είναι αυτό που ζήτησες, μη χάσεις το χρόνο σου φτιάχνοντας λεμονάδα. Άστα κάτω, και προχώρα μπας και βρεις καμιά φραουλιά. Έχεις φτιάξει ποτέ smoothie φράουλας; Δεν ξες' τι χάνεις. Κυρίως το χρόνο σου με τα λεμόνια.
When life gives you lemons, don't take them and do not wait for the oranges, just claim them.
8) Αυτοί που δεν κλαίνε, πονάνε περισσότερο. +
Αυτοί που κλαίνε δεν είναι αδύναμοι, απλώς υπήρξαν πολύ δυνατοί.
Λοιπόν, υπάρχουν άνθρωποι που κλαίνε όταν συγκινούνται κι άνθρωποι που δεν κλαίνε.
Το κλάμα δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με την ευαισθησία. Εκτός δηλαδή ότι είναι μία εκδήλωσή της, για την πρώτη κατηγορία.
Δεν κλαίω, ένα σκουπιδάκι μπήκε στα μάτια μου. -Ρένα Βλαχοπούλου.
Καλημέρα. -Μάρθα Βούρτση.
9) Σημασία έχει να πιστεύεις/αρέσεις στον εαυτό σου.
Ως παχουλό κορίτσι, το ακούω συνέχεια. Αφού όλοι ξέρουμε ότι όλοι θέλουμε και σκοπεύουμε στην αποδοχή των άλλων, γιατί κοροϊδευόμαστε; Και στη διαδικασία της αποδοχής από τους άλλους, βάζω και τους εαυτούς μας μέσα.
Σημασία έχει να ξέρεις τι θες από τον εαυτό σου κι από τους άλλους (δεν θα γινόμουν καλή διαφημίστρια...).
10) Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις.
Άφησα για το τέλος το καλύτερο. Αχ αυτός ο Κοέλιο. Από τα 10 που λέει, τα τρία πάνε κι έρχονται, τα άλλα εφτά προορίζονται για το ίδιο αναγνωστικό κοινό του 50 Shades of Grey.
Όταν θέλεις κάτι πολύ, τι το νοιάζει το σύμπαν; Βρήκε διψασμένος στην έρημο πόσιμο νερό για να βρεις εσύ το χαμένο σου σκουλαρήκι; Βρήκε άρρωστος γιατρειά λίγο πριν το τέλος, για να βρεις εσύ τραπέζι στο gazi college; Ρεαλισμός κυρίες μου και κύριοι.
Για να αποκτήσεις κάτι χρειάζεσαι συγκυρίες, οι οποίες συγκυρίες είναι απλή αλληλουχία συμβάντων και γεγονότων. Δε λέω τύχη γιατί η λέξη τύχη δημιουργεί την ψευδαίσθηση εύνοιας εκ του σύμπαντος που λέγαμε προηγουμένως.
Πολλές φορές δε, εκτός από συγκυρίες σωστές, χρειάζεται το μυαλό σου και οι επιθυμίες σου να συνωμοτήσουν και να εργαστούν παρέα για την επίτευξη του στόχου.
Το σύμπαν έχει να ασχοληθεί με τη θεωρία του, σιγά μην ασχοληθεί μαζί σου.
11) Η θεωρία του ποτηριού.
Δεν είναι φράση απλώς, είναι σχεδόν όλη η θεωρία στην οποία στηρίζεται μια ολόκληρη κοινωνία αισιόδοξων χωρίς αιτία. "Μη βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο αλλά μισογεμάτο".
Βρε, εγώ μαζί σου. Ας το δούμε μισογεμάτο (που για όσους ακόμα μπερδεύεστε και με το δίκιο σας, είναι η επιλογή οπτικής γωνίας των αισιόδοξων). Έστω ότι το ποτήρι είναι 250ml και είναι γε-μάααα-το κατά 125ml με νερό. Αν εγώ διψάω και χρειάζομαι ένα ολόκληρο ποτήρι (συνήθως χρειάζομαι 1-2 μπουκάλια), τι διαφορά έχει αν επικεντρωθώ στα ml που έχω ή στα ml που δεν έχω;
Κι αν όλο αυτό έχει σκοπό στην εκτίμηση των όσων έχουμε, σταματήστε γιατί δε σας συμφέρει να την πιάσουμε αυτή τη συζήτηση.
Ένα ολόκληρο ποτήρι νερό δεν είναι απληστία κι ας το γεμίσει κάποιος επιτέλους, με βλέπετε που ξεροσταλιάζω.
12) Τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις.
Γιατί ως γνωστόν, τα χειρότερα σε παίρνουν τηλέφωνο πρώτα και κανονίζετε. Αυτή κι αν είναι "παρηγοριά στον άρρωστο" φράση. Σ'έναν άρρωστο που προφανώς του 'χουν πάει διάφορα στραβά και περιμένει μιαν ανάσα.
Κι εγώ το 'χω πει αυτό σε φίλες μου, σχετικά με τα αισθηματικά τους γιατί ΜΙΑ φορά που έτυχε να μην ψάχνομαι για σχέση, γνώρισα κάποιον που μείναμε έναν χρόνο μαζί (όταν ο μ.ο. μου είναι 4 μήνες) κι έβγαλα το ζώον ότι τα καλύτερα σου 'ρχονται όταν δεν τα ψάχνεις. Πρώτον, σιγά τα ωά ο πρώην και δεύτερον, α μωρέ χαϊβάνι (λέω στον εαυτό μου), αυτός σε βρήκε επειδή προσπάθησε. Άρα ή που τα καλύτερα έρχονται ύστερα από προσπάθεια ή που δεν είμαι καλύτερo
Now get to work bitch.
Post a Comment
Any comments?